Een masker en 3 tattoos

Vanmorgen gebeld door het VU dat we om 12 uur kunnen komen voor de voorbereidingen voor de bestralingen. Berthel is in Ede, maar komt snel mijn kant op en weer gaan we naar Amsterdam. In de gewelven van het VU (etage -2) is de ruimte voor de radiotherapie.

Mijn radiotherapeut dr. Van Reij is een vrouwelijke arts, weer jong. Ze lijken allemaal zo jong die artsen van het VU. Je vraagt je af of ze hun HAVO diploma al hebben, maar dan blijken ze hun sporen echt al verdient te hebben. Ik blijk een belangrijk gesprekonderwerp te zijn geweest in het multidisciplinair overleg van gisteren. De groei van de tumor in mijn nek baart zorgen en is fors toegenomen. De kanker in de hersenen is, tegen de verwachting in omdat het laaggradig is, ook gegroeid. Ook mijn klachten nemen toe. De gevoelloosheid zit nu in mijn benen, romp en ook al wat in mijn armen en handen. Mijn benen voelen steeds strakker aan. Alsof ik in een veel te strak korset zit. Er moet wat gebeuren…

Dat wordt dus de nektumor bestralen. Ik ben al blij dat de radiotherapeut dat ziet zitten, ze is zelfs best positief. De tumor is niet heel erg groot, ze noemt het een kraaltje, maar drukt wel gevoelszenuwen weg. Ik schrik van de MRI-plaatjes want het halsmerg lijkt toch voor de helft bezet door de tumor. De radiotherapeut wil 5 keer gaan bestralen vanuit 2 kanten. Bij voorkeur de zijkanten, achter mijn oren. Als dat niet lukt, wordt het achter in mijn nek en voor door mijn keel. En bestralen van een keel geeft nogal wat vervelende bijwerkingen.

De volgende stap is aanmeten van een gelaatsmasker en daar zie ik nogal tegenop. Het lijkt mij knap benauwd in zo’n masker en de claustrofobie schiet alweer door me heen. Het masker is gemaakt van kunststof en moet ervoor zorgen dat de bestralingen precies op dezelfde plaats gebeuren. Het maken valt mee. Het masker heeft gaten voor de neus, mond en ogen… maar die houd ik natuurlijk stijf dicht. Het masker wordt vastgeklikt op de behandeltafel, zodat je echt vast ligt. Met een viltstift worden lijnen uitgezet en je kunt nu echt ‘boter, kaas en eieren’ spelen op mijn borst en buik. Ook worden er 3 tatoeagepuntjes als markering aangebracht. Op mijn ouwe dag toch nog aan de tattoo.

Daarna wordt een CT scan gemaakt om het bestralingsplan op te stellen.  Gelukkig zonder contrastvloeistof, want zo onderhand ben ik één vat contrast. Na een uurtje of twee mogen we weer naar huis. Morgenmiddag bestraling 1 en de vier daarop volgende werkdagen de rest. De bijwerkingen zijn vooral vermoeidheid, huidreacties en haaruitval op de bestraalde plaatsen. Maar dat interesseert me allemaal geen zier, als die tumor maar verdwijnt en mijn klachten verbeteren. Dus daar ga ik voor!