donderdag 27 september 2012

Update na de derde chemokuur

Even een update na het slikken van m’n derde chemokuur op 24 september. De pillen gaan er goed in. ’s Avonds om 10 uur een anti-misselijkheidspil, om 10.30 een vette slaappil en om 11 uur moeten die 5 chemopillen toch echt naar binnen. Nou is dat het probleem niet, ik slik nu zoveel medicijnen dat ik alles moeiteloos achterover sla. Maar het zit toch tussen de oren, hé. Je voelt je redelijk en weet dat je het na het slikken van deze kuur de eerste 14 dagen waarschijnlijk zwaar gaat krijgen. Daarbij is mijn grote angst dat ik de pillen er direct weer uit spuug. En dan heb je natuurlijk wel een probleem. Ik zie Berthel al weer naar Amsterdam scheuren, dat willen we echt niet! Maar het gaat goed, pillen erin en direct in slaap. En nu aan het werk in dat lijf van me!

De dagen er na zijn wisselend. Ik ben moe en slaap overdag zeker een uurtje of 2. Daarbij heeft elk medicijn als bijwerking obstipatie en dat is erg vervelend. Zo vervelend dat een glaasje water (meestal met medicijnen tegen obstipatie) er al bijna niet meer in past. Dus is het de vraag waar je moe en beroerd van wordt… van de kuur… van te weinig eten… te weinig drinken… van het opgeblazen volle gevoel??
Het gevoel in het lijf is nog niet verbeterd. Ik ben nu 2 weken na de bestraling, dus ik moet nog steeds afwachten. Daarbij als ik het gevoel vergelijk met net na de bestraling is dit wel verbeterd. Ik loop (meestal) beter en zit iets losser in het lijf en haal makkelijker adem. Maar ook hier gaat het soms beter en soms is mijn lijf zo verschrikkelijk strak.

Gisteravond echt een dip. Ik kan op mijn achterhoofd hele plukjes haar uittrekken. Haar dat niet vast zit en hoewel er natuurlijk heel veel dingen belangrijker zijn als het hebben van haar, ben ik daardoor echt van slag. Zou zo snel na het starten van deze kuur het haar uitvallen? Het kan, want het is een van de bijverschijnselen die overigens niet vaak voorkomt bij deze chemo. Maar hé, iemand moet het wezen. Berthel treft dus na het sporten een verdrietige vrouw thuis. Maar nadat hij de boel heeft geïnspecteerd, zegt hij dat het echt alleen de bestralingsplekken zijn die kaal zijn. Dus ik hoop van ganser harte dat het hierbij blijft. Daarbij… aan de achterkant wonen geen mensen en ik zie het zelf niet. Tel je zegeningen maar weer Van Barneveld!   

5 opmerkingen:

  1. Meid, ik heb zo met je te doen. Tijdens het lezen moet ik wel wat wegslikken, maar dat is niets met wat jij allemaal moet doorstaan, TOPPERTJE een moordwijf ben jij. Deze dagen ben je veel in mijn gedachten, ik hoop snel weer wat van jou te horen, het zal dan nog niet allemaal rozegeur en maneschijn zijn maar hopelijk met een lichtpuntje en mss wel lichtpuntjeS. Go for it! Enne ....
    2-1, 2-1, 2-1!!!!!!!!
    XXX Elly kB

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wijffie, hier nog iemand die je stukjes niet met droge ogen kan lezen. Ik zou zo graag wat van je ellende willen overnemen, maar dat gaat helaas niet. Hou vol alsjeblieft.
    We zien jullie morgen.
    xxx Cora

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Peetje, dit is naar, maar het komt terug! Ik heb toen mijn eigen schoonvader ook voor het eerst met krullen op z'n hoofd gezien na zijn kuur. En je weet als er een strakke haren heeft....
    Sterkte meisje. groetjes lup

    BeantwoordenVerwijderen
  4. hey zusje, hoe gaat het nu? ben je over de eerste schrik heen van het haarverlies?
    we vinden het heel erg voor je , maar het doet geen lichamelijke pijn, volgens mij.....
    hopelijk knap je al wat op, ik heb onze dag samen als bijzonder en waardevol ervaren, en ik ga er (met jou) voor om er nog heel veel zo mee te maken!
    doe aub, heel erg je best, wij doen in gedachten altijd met je mee.
    liefs van Gerrit en Marga

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zulke dagen en bezoeken zijn zeker waardevol en speciaal! Het haarverlies is gelukkig gebleven bij de bestraalde plekken. Daar kan ik de rest dus overheen kammen. Al met al heb ik nog best een bossie.

      Verwijderen