TUMOREN!!!! Krijg nou wat, natuurlijk zijn het geen tumoren. Ik ben Petra, een gezond, jong wief van 47 jaar, moeder van 2 puberzoons en vrouw van een leuke jonge vent, ik sta volop in het leven, ben super actief en geniet volop... natuurlijk heb ik geen tumoren. Daar hoef je niet allerlei onderzoeken voor te doen hoor, dat kan ik je zo ook wel vertellen. De familie denkt daar wat anders over en is zwaar opgelucht. Er blijkt nogal wat communicatie buiten mij om te zijn geweest waar tumoren zeker ter sprake zijn gekomen.
Maar he, waar maak ik me druk om. Het is definitief: ik heb geen tumoren, ik heb geen kanker.Daarmee verdwijnt het woord 'Kanker' heel ver op de achtergrond. En ik mag naar huis. Dat is op het moment de plek waar ik het allerliefste ben. M'n eigen huis, m'n eigen mannen, m'n eigen bedje, geen prikken, temperaturen, onderzoeken en onzekerheid. Gewoon wat aansterken en m'n leven hervatten. Alles weer als vanouds. In een ziekenhuis kan je sterven aan oververmoeidheid en dat wilde ik nou net niet doen!
Nadeel is wel dat zelf auto rijden de komende weken niet mag. Verder moet ik bijvoorbeeld niet gaan zwemmen, alleen in een bos gaan wandelen of alleen in bad gaan liggen (je kan wel verdrinken tijdens een aanval). Verder mag ik alles weer doen, langzaam opbouwend.
De radioloog de neuroloog stellen voor een periode van 6 weken af te wachten en dan een nieuwe MRI te maken. Ik heb geen nieuwe aanvallen gehad en voel me steeds beter. Een operatie of biopsie zou meer uitlsuitsel kunnen geven, maar brengt natuurlijk ook weer de nodige risico's met zich mee.
Met een wollig hoofd, bossen bloemen, heel veel kaarten en de beste wensen van mijn mede-zaal-genoten ga ik lekker naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten