Vandaag zijn
Berthel en ik naar de VU geweest voor de intake. Gesprekken met de
verpleegkundige, zaalarts, neurochirurg die me gaat opereren, een nieuwe MRI
(met en zonder contrastvloeistof) en bloed, heel veel bloed prikken. Daartussen was
het wachten, wachten en nog eens wachten. Een dag hard
werken kost minder energie. 9 ½ uur na
vertrek thuis kwamen we de voordeur weer binnen.
Zondagavond word
ik opgenomen. Berthel en de
kids brengen me zodat zij ook kunnen zien waar ik terecht kom en de laatste
tijd zoveel tijd doorbreng. Maandag om een
uur of half één sta ik op de planning voor de biopsie. De chirurg denkt
dat dat een uurtje duurt. Toen ik vroeg of
hij een zwaar weekend voor de boeg had (hé, je kan maar beter weten of hij
maandag een vaste hand heeft) moest hij lachen. Zo blijkt dat
niet meer te werken. Je hoofd wordt
met klemmen vastgezet en eigenlijk is de operatie computergestuurd. Het risico zit
hem in een bloeding door een geraakt bloedvaatje. Maar dat komt echt niet vaak
voor, 2%.
Ik hoop dus
oprecht dinsdag weer lekker thuis te komen.
De uitkomst van
de biopsie duurt ongeveer een week. Daarvoor worden
we dan zsm opgeroepen.
En staan de
vervolgafspraken, afhankelijk van de uitkomst, al weer gepland. Sneller als dat
kan het niet. Ik hoop nog steeds DE uitzondering te zijn waarvan het hele VU
straks achterovervalt. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten