zaterdag 10 november 2012

Gestopt met kuur

Donderdagmorgen gestart met de laatste serie van mijn kuur. Het infuus (Vincristine) zit er woensdag al in. Maar nu ben ik toe aan 15 dagen pillen slikken (Procarbazine). Bij deze pillen kan je alcohol en kaas slecht verdragen. Als dat alles is, al eet ik nooit meer kaas of drink ik nooit meer alcohol… maar  helaas. Ik verdraag helemaal niets. Ik ben de hele dag kotsmisselijk en alle pillen die de bijverschijnselen tegen moeten gaan, komen er direct weer uit. Ik geef alleen maar over, kan niets eten of drinken en ben dus in no time zo slap en nog veel beroerder als ik al was. Ik lig alleen nog maar op bed of op de bank over te geven en voel me ongelofelijk rot. Dit ga ik niet redden.

En dit wil ik niet. Niet 15 dagen zo beroerd en niet weten of het wat doet. Daarbij zal er toch iets eten en drinken in moeten blijven anders leg ik binnen die 15 dagen het  lootje. Mijn keel, maag en ribben doen zo’n pijn van het puur gal overgeven. Ik kan niet meer alleen naar de WC, zo slap. Maar als je niet eet en drinkt, hoef je ook niet meer. Alles doet pijn. Dit red ik niet nog 13 dagen op deze manier. Vrijdagavond belt Berthel het ziekenhuis. Er zijn sterkere medicijnen maar ik wil niet meer. Dood ga ik toch, maar ik had een andere manier in gedachten. Dit is ondragelijk. Ik stop met deze chemo.   
Zaterdagmiddag gaat het al iets beter.  Wel beroerd, niet overgegeven. Ik vind het goed. Zaterdagavond gaat er voor het eerst weer een hapje rijst in. We weten natuurlijk al dat ik dood ga aan deze kanker, maar op welke manier hoop ik zelf in de hand te houden.

8 opmerkingen:

  1. Ooooooooooo Petra.
    Ik weet even niet wat ik moet denken, schrijven, zeggen ..................
    Wat ik wel weet is dat ik jou keus respecteer, stoer topwijf.
    XXX EllykB

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Petra,

    Wat een moedige beslissing, niets anders dan respect voor jullie. Ik hoop dat jullie nog veel kleine genietmomentjes met elkaar zullen hebben, blijf dicht bij elkaar.

    Ik heb ooit dit gedicht geschreven en moest er ineens weer aandenken.

    Ik kan het niet bevatten
    wil ‘t graag verwoorden
    maar zwijg
    wat is de zin van ‘t leven
    het nut van ons bestaan
    als ’t leven zomaar wegglipt
    als zand
    door onze vingers lijkt te gaan?

    We zoeken een verklaring
    naar 'n houvast in de storm
    in onze orkaan van emoties
    vragen we ons wanhopig af

    Waarom?


    Heel veel sterkte,
    Liefs Ingrid


    www.dreamer.houdtvan.nl

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Peetje

    Ik heb het zaterdagmorgen gehoord van Berthel.
    Wat een verstandige beslissing vind ik dit!!!
    Als je zo broerd wordt van deze kl....pillen EN er is niet eens zekerheid dat deze zullen helpen, stoppen met die troep!!!
    Wat ben ik blij te lezen dat het gisteren al iets beter ging en dat je weer een beetje kan eten, Peet dat is super goed nieuws!!! En vergeet niet, de blauwe jongens en het infuus doen ook nog hun werk. Dat deze 2 het maar extra goed doen zonder de laatste rotzakken erbij.

    Sterkte Peet en hopelijk snel weer goed eten
    XXX Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  4. lieve Petra, sterke moedige zus,

    wat heerlijk om je gisteravond zo opgewekt aan de telefoon te hebben. door je beslissing voel ik me , raar genoeg ,"opgelucht", het ondraaglijke lijden van jou doet/deet ook zeer in mijn lijf.
    nu vooruit kijken en we richten ons met jullie op mooie en waardevolle momenten met elkaar.
    Geniet van je goede uren en dagen en de slechte gaan ook voorbij!
    wij houden van jou en je mannen, en tot snel,
    Liefs en een knuffel van Gerrit en Marga

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi zussie, ook ik was gisteren blij en opgelucht om de "oude" Peetje weer te horen praten. Je hebt helemaal gelijk om te stoppen met die rotpillen. Eerlijk gezegd, ik heb je liever een maand korter en een beetje goed in je vel dan een maand langer en zo'n hoopje ellende zijn. En wat je ook beslist, ik sta 100% achter je, maar dat weet je wel.
    Tot morgenavond kanjer.
    xxx Cora

    BeantwoordenVerwijderen
  6. met tranen in mijn ogen lees ik je verhalen.. wat ben jij een kanjer.. we weten het, deze strijd ga je helaas niet winnen.. maar jeetje wat ben jij sterk!
    ik hoop dat het zonder al die vieze pillen wat beter gaat, en je kan genieten van alle mooie kleine momenten die je nog meemaakt.

    liefs Bonny

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hallo Petra, zondag heb ik jou verhaal gelezen! Wat maken jullie veel mee zeg. Herman en ik waren helemaal van slag na het lezen van jou verhaal. Wij hopen dat het allemaal een beetje draaglijk wordt zonder die akelige pillen. We blijven aan jullie denken en veel sterkte toegewenst namens ons beidjes.


    Veel liefs en groetjes van Herman en Betsy.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Lieve Petra,

    Wat moet dit moeilijk zijn voor jullie....
    Ik vind het zo knap hoe je alles verwoordt en hoe sterk je je houdt!
    En nu zo misselijk en ziek, heel begrijpelijk dat je er dan mee op wilt houden, al zou jij het liefste doorgaan, want zo sterk ben je. Uit je laatste bericht begrijp ik dat je nu helemaal gestopt bent met de kuur? Heel veel sterkte en we denken aan je! Liefs Danielle &family (Raalte)

    BeantwoordenVerwijderen